2 Kings 6

CHAPTER 6

The Sons of the Prophets

1και είπον οι υιοί των προφητών προς Ελισεαί ιδού δη ο τόπος εν ω ημείς οικούμεν ενώπιόν σου στενός αφ΄ ημών 2πορευθώμεν δη έως του Ιορδάνου και λάβωμεν εκείθεν ανήρ εις δοκόν μίαν και ποιήσωμεν εαυτοίς σκέπην του οικείν εκεί και είπε πορεύεσθε 3και είπεν ο εις επιεικώς δεύρο μετά των δούλων σου και είπεν εγώ πορεύσομαι 4και επορεύθη μετ΄ αυτών και ήλθον εις τον Ιορδάνην και έτεμνον τα ξύλα 5και εγένετο του ενός καταβάλλοντος τον δοκόν και εξέπεσεν εκ του στελέχους το σιδήριον εις το ύδωρ και εβόησεν και είπεν ω κύριε και αυτό κεκρυμμένον

The Iron Implement Floats

6και είπεν ο άνθρωπος του θεού που έπεσε και έδειξεν αυτώ τον τόπον και απέκνισε ξύλον και έρριψεν εκεί και επεπόλασε το σιδήριον 7και είπεν ύψωσον σεαυτώ και εξέτεινε την χείρα αυτού και έλαβεν αυτό

War with Syria

8και ο βασιλεύς Συρίας ην πολεμών εν Ισραήλ και εβουλεύσατο προς τους παίδας αυτού λέγων εις τον τόπον τόνδε τινά ελμωνί παρεμβαλώ 9και απέστειλεν ο άνθρωπος του θεού προς τον βασιλέα Ισραήλ λέγων φύλαξαι μη παρελθείν εν τω τόπω τούτω ότι εκεί Συρία κέκρυπται 10και απέστειλεν ο βασιλεύς Ισραήλ εις τον τόπον ον είπεν αυτώ ο άνθρωπος του θεού και εφυλάξατο εκείθεν ουχ άπαξ ουδέ δις 11και εξέστη η καρδία του βασιλέως Συρίας περί του λόγου τούτου και εκάλεσε τους παίδας αυτού και είπε προς αυτούς ουκ αναγγέλείτε μοι τις προδίδωσί με τω βασιλεί Ισραήλ 12και είπεν εις των παίδων αυτού ουχί κύριέ μου βασιλεύ ότι Ελισεαί ο προφήτης ο εν Ισραήλ αναγγέλλει τω βασιλεί Ισραήλ πάντας τους λόγους ους εάν λαλήσης εν τω ταμείω του κοιτώνός σου 13και είπε πορεύθητε και ίδετε που ούτος και αποστείλας λήψομαι αυτόν και απήγγειλαν αυτώ λέγοντες ιδού εν Δωθαϊμ 14και απέστειλεν ίππους και άρματα και δύναμιν βαρείαν και ήλθον νυκτός και περιεκύκλωσαν την πόλιν 15και ώρθρισεν ο λειτουργός του ανθρώπου του θεού αναστήναι και εξήλθε και ιδού δύναμις κυκλούσα την πόλιν και ίπποι και άρματα και είπε το παιδάριον αυτου προς αυτόν ω κύριε τι ποιήσομεν 16και είπεν Ελισεαί μη φοβού ότι πλείους οι μεθ΄ ημών υπέρ τους μετ΄ αυτών 17και προσηύξατο Ελισεαί και είπε κύριε άνοιξον τους οφθαλμούς αυτού και ιδέτω και διήνοιξε κύριος τους οφθαλμούς του παιδαρίου και είδεν και ιδού το όρος πλήρες ίππων και άρμα πυρός περικύκλω Ελισεαί

The Syrians are Struck with Blindness

18και κατέβησαν προς αυτόν και προσηύξατο Ελισεαί προς κύριον και είπε πάταξον δη το έθνος τούτο αορασία και επάταξεν αυτούς αορασία κατά το ρήμα Ελισεαί 19και είπε Ελισεαί προς αυτούς ουχι αύτη η πόλις και ουχ αύτη η οδός δεύτε οπίσω μου και άξω υμάς προς τον άνδρα ον ζητείτε και απήγαγεν αυτούς εις Σαμάρειαν 20και εγένετο ως εισήλθον εις Σαμάρειαν και είπεν Ελισεαί κύριε άνοιξον τους οφθαλμούς τούτων και ιδέτωσαν και διήνοιξε κύριος τους οφθαλμούς αυτών και είδον και ιδού αυτοί εν μέσω Σαμαρείας 21και είπεν ο βασιλεύς Ισραήλ προς Ελισεαί ως είδεν αυτούς ει πατάξας πατάξω πάτερ 22και είπεν ου πατάξεις ους ηχμαλώτευσας εν ρομφαία σου και τόξω σου συ πατάξεις παράθες άρτους και ύδωρ ενώπιον αυτών και φαγέτωσαν και πιέτωσαν και απελθέτωσαν προς τον κύριον αυτών 23και παρέθηκεν αυτοίς παράθεσιν μεγάλην και έφαγον και έπιον και απέστειλεν αυτούς και απήλθον προς τον κύριον αυτών και ου προσέθεντο έτι μονόζωνοι Συρίας του ελθείν εις γην Ισραήλ

Siege and Famine in Samaria

24και εγένετο μετά ταύτα και ήθροισεν υιός Άδερ βασιλεύς Συρίας πάσαν την παρεμβολήν αυτού και ανέβη και περιεκάθισεν επί Σαμάρειαν 25και εγένετο λιμός μέγας εν Σαμαρεία και ιδού περιεκάθηντο επ΄ αυτήν έως ου εγενήθη κεφαλή όνου ογδοήκοντα σικλών αργυρίου και τέταρτον του κάβου κόπρου περιστερών πέντε σικλών αργυρίου 26και ην ο βασιλεύς Ισραήλ διαπορευόμενος επί του τείχους και γυνή εβόησε προς αυτόν λέγουσα σωσόν κύριε βασιλεύ 27και είπεν αυτή μη σε σώσαι κύριος πόθεν σώσω σε από άλωνος η από ληνού 28και είπεν αυτή ο βασιλεύς τι έστι σοι και είπεν η γυνή αύτη είπε μοι δος τον υιόν σου και φαγόμεθα αυτόν σήμερον και τον υιόν μου φαγόμεθα αύριον 29και ηψήσαμεν τον υιόν μου και εφάγομεν αυτόν και είπον αυτή τη ημέρα τη άλλη δος τον υιόν σου και φάγωμεν αυτόν και έκρυψε τον υιόν αυτής 30και εγένετο ως ήκουσεν ο βασιλεύς τους λόγους της γυναικός διέρρηξε τα ιμάτια αυτού και αυτός διεπορεύετο επί του τείχους και είδεν ο λαός τον σάκκον επί της σαρκός αυτού έσωθεν 31και είπε τάδε ποιήσαι μοι ο θεός και τάδε προσθείη ει στήσεται η κεφαλή Ελισεαί υιόυ Σαφάτ επ΄ αυτώ σήμερον 32και Ελισεαί εκάθητο εν τω οίκω αυτού και οι πρεσβύτεροι εκάθηντο μετ΄ αυτού και απέστειλεν άνδρα προ προσώπου αυτού και πριν ελθείν τον άγγελον προς αυτόν και αυτός είπε προς τους πρεσβυτέρους εωρακατε ότι απέστειλεν ο υιός του φονευτου ούτος αφελείν την κεφαλήν μου ίδετε ως αν έλθη ο άγγελος αποκλείσατε την θύραν και παραθλίψατε αυτόν εν τη θύρα ουχί φωνή των ποδών του κυρίου αυτού κατόπισθεν αυτού 33έτι αυτού λαλούντος μετ΄ αυτών και ιδού ο άγγελος κατέβη προς αυτόν και είπεν ιδού αύτη η κακία παρά κυρίου τι υπομείνω τω κυρίω έτι